Afgelopen week vierden we ‘midwinter’ door de bloemenkransen die we in de zomer vlochten, te verbranden. Dat deden we om even ‘stil’ te staan bij het moment dat we de donkere dagen weer snel achter ons gaan laten en de natuur weer, weliswaar nog langzaam, wakker wordt.
Zoals midzomer een tijd is van groeikracht en vitaliteit, een tijd dat de pluktuin één groot oogstfeest is. Zo is midwinter, nu de tuin nog even in rust is, een mooie tijd voor bezinning.
In een podcast aflevering met zangeres Nynke Laverman, hoor ik ecoloog en filosoof Matthijs Schouten zeggen dat we meer rituelen zouden moeten vieren. Dat vind ik een mooie gedachte.
De reden dat hij dat zegt is, omdat we als mens te ver van de natuur zijn komen te staan. We genieten er vast wel van, maar erváren we de natuur ook? En zijn we ons nog wel bewust dat de natuur ons voedt?
We staan zo ver van de natuur, dat we vergeten wat de natuur voor ons betekend. Dat de natuur ons ontzettend veel geeft.
Heel de zomer genieten wij, met alle plukkers die onze pluktuin bezoeken, van de oogst van groente, fruit en bloemen. Maar hoeveel mensen bedanken eigenlijk de natuur voor het feit dat er zo eten voor ons is?
Boer Bram Borst komt in de podcast ‘koe-dialogen’ op dezelfde conclusie. Hij vraagt zich af of het niet goed is dat we de koe wat meer gaan waarderen. Hoeveel mensen zijn de koe daadwerkelijk dankbaar, als ze een pak melk uit het koelvak van de supermarkt trekken. Zeg nu zelf denk jij als je melk drinkt wel eens: dank je wel koe?
Wie weet ga jij ook wandelen tijdens de feestdagen, even er lekker uit, tussen de eetmomenten door. Vier dan de natuur! En kijk bij terugkomst dan naar je kerstboom, die daar staat omdat de Germanen met deze groenblijvende boom, het midwinterfeest op de kortste dag van het jaar vierden.
En wanneer je dan met elkaar aan tafel gaat, bedank dan de natuur voor al dat lekkers. Ja, onze kinderen en ook ik vond dat de eerste keer best raar, maar dat is écht een mooi begin van het nieuwe jaar, vier in 2022 de natuur zo vaak je kunt!